امکان سنجی و مکان یابی نقاط مستعد جهت استقرار پنل های خورشیدی در استان سیستان و بلوچستان با استفاده از فرمول های جدید

چکیده انرژی خورشیدی منبع محرک برای بسیاری از فرایندهای فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی در روی کره زمین می باشد. کاربرد انرژی خورشیدی در مهندسی، ساختمان سازی، کشاورزی و غیره نیازمند شناسایی بهترین مکانها برای نصب تجهیزات جهت جذب بالاترین مقدار از این انرژی می باشد. یکی از مهمترین پارامترها در شناسایی این مکانها بدست آوردن میانگین روزانه انرژی خورشیدی کلی برای بلند مدت است. برای مناطقی مانند استان سیستان و بلوچستان که بعلت کمبود امکانات بدست آوردن مقدار دقیق انرژی خورشیدی امکان پذیر نیست یک روش عملی، تخمین میانگین کلی انرژی خورشیدی بصورت روزانه با استفاده از روابط تجربی مناسب برای شرایط آب هوایی گرم وخشک و با استفاده از داده های اندازه گیری شده در آن نقطه می باشد. این روابط مقدار انرژی خورشیدی را براساس داده های هواشناسی موجود و پارامترهای جغرافیایی بدست می آورند. در این مقاله با استفاده از سه مدل پیش بینی مقدار میانگین روزانه انرژی خورشیدی که برای مناطق دارای آب و هوا گرم و خشک بهینه سازی شده به بررسی کارایی این فرمول ها برای شهر زاهدان پرداخته و براساس نتایج بدست آمده بهترین فرمول را بمنظور استفاده دیگر مناطق استان و ترسیم نمودارهای مربوطه انتخاب می نماییم. براین اساس مدل بهینه سازی شده دانشیار بیشترین تطابق را با داده های شهر زاهدان داشته و مقادیر MABE,MPE,MBE,RMSE نیز این مورد را تصدیق می نماید. واژه های کلیدی تابش خورشیدی روزانه ، پالتریج اصلاح شده(MP) ، دانشیار اصلاح شده(MD) ، صباغ اصلاح شده(MS)